Marta Graham powiedziała kiedyś, że „kiedy tancerz tańczy,
ziemia pod nim jest święta”
To prawda. A gdy tancerzem jest kobieta? Myślę, że gdy Kobieta tańczy, tak ziemia pod jej stopami, jak i niebo ponad jej głową i ona sama, stają się potężnym sacrum. Sacrum świętej przestrzeni ognia, który strzegą Kobiety Mocy.
Jakże wspaniale uwidacznia się ta moc i to sacrum w pasji i sile, jaką ma w sercu pewna kobieta.
Kobieta piękna, dojrzała, szczególnie mi bliska, choć niepoznana.
Jej cisza jest też tańcem i rytmem.
Ona jest Pasją.
Dla niej się splotło w rytm mocy serca.
To prawda. A gdy tancerzem jest kobieta? Myślę, że gdy Kobieta tańczy, tak ziemia pod jej stopami, jak i niebo ponad jej głową i ona sama, stają się potężnym sacrum. Sacrum świętej przestrzeni ognia, który strzegą Kobiety Mocy.
Jakże wspaniale uwidacznia się ta moc i to sacrum w pasji i sile, jaką ma w sercu pewna kobieta.
Kobieta piękna, dojrzała, szczególnie mi bliska, choć niepoznana.
Jej cisza jest też tańcem i rytmem.
Ona jest Pasją.
Dla niej się splotło w rytm mocy serca.
w tańcu jest tyle zycia.....
OdpowiedzUsuńTo prawda :)
Usuń